Persberichten zijn het verborgen goud van de marketing. De grote jongens denken er wel aan. Iedere keer als hun CEO naar het toilet gaat wordt een persbericht de wereld ingestuurd.

Hoeveel gratis publiciteit heeft Michael O’Leary in de wacht gesleept? Hij had er op een bepaald moment een handje van weg. Betalen om naar het toilet te gaan aan boord van Ryanair. Geen zetels meer maar rechtstaan aan boord van Ryanair. Iedereen verklaarde hem gek. Maar zo zot was ie niet.

Want kijk, ik gebruik hem als voorbeeld. In deze tekst zijn zijn naam en de naam van zijn maatschappij samen drie keer gevallen.

Dit bewijst dat als je de pers voor je kar kan spannen, dit pakken publiciteit oplevert die voor de kleine zelfstandige niet betaalbaar is.

Een eerste voorwaarde is dat een persbericht nieuwswaarde heeft. Een persbericht om te melden dat je kat 4 kittens kreeg is nu niet meteen de juiste aanpak. Tenzij het een heel beroemde kat is.

De heropening van je winkel. Een nieuw concept dat je lanceert. Een onverhoopt succes met een liefdadigheidsactie. Dat is allemaal stof voor een persbericht.

Een persbericht komt op het scherm van een journalist die het razend druk heeft en onder stress staat om nieuws te vinden en het op tijd klaar te hebben voor de redactie.

Het moet dus in de juiste vorm zijn gegoten zodat diezelfde journalist meteen weet of hij het kan gebruiken en liefst zo weinig mogelijk werk eraan heeft om het op te nemen.

Vandaar, heb je iets te melden dat nieuwswaarde heeft of tot nieuwswaarde kan getransformeerd worden? Geef het me door en ik maak er een vlot persbericht van.

Je kan niet iedere keer raak schieten, maar op de 10 persberichten is er toch 1 die meestal de roos raakt.